In onze vorige Nieuwsbrief heeft onze vrijwillig hoofdredacteur een stukje geschreven over de boot waar wij met zijn allen in zitten en dat je moet roeien met de riemen de je hebt.

Afgelopen zomer werd het voor velen van ons mogelijk om het vrijwilligerswerk weer op te starten. Maar dan wel met inachtneming van een 1,5 meter protocol.

Dat was even wennen. De Werkgroepen kwam zelf met creatieve en verantwoorde oplossingen met inachtneming van de RIVM-regels. Binnen de kortste keren werd een roeiboot een speedboot en waren velen van ons alweer aan de gang. Dat motiveerde weer andere vrijwilligers om ook weer op te starten.

Het Jachthuis heeft helaas beperkingen qua ruimte en dan is het moeilijk rondleiden. Sommige vrijwilligers zijn tijdelijk aan de slag gegaan in de St. Hubertus tuin, want daar hebben we dringend hulp nodig. Met enige creativiteit werd het mogelijk om een binnen-buiten rondleiding te houden. Het zijn allemaal voorbeelden van hoe je in een moeilijke tijd toch nog iets kan doen.

Het sociaal contact is voor velen van ons een belangrijk onderdeel van het vrijwilligerswerk. Hoe werkt dat dat met 1,5 meter? Ook daar zien we fantastische initiatieven zoals een gezamenlijke fietstocht, een gezellige picknick in het Park of een tuinparty. Kortom, we proberen er wat van te maken. Corona angst? Ook dat komt voor. Voor een veilige werkomgeving wordt gezorgd, maar dan nog blijft zoiets in je achterhoofd hangen. Dat is nu het voordeel van een zelfsturend team: je let op elkaar, je kijkt naar elkaar om en vooral in moeilijke tijden is die sociale cohesie goud waard. Het is de cultuur van onze club die we moeten koesteren en het is bijzonder hoe velen van ons daar ook een positieve invulling aan geven.

Er is afscheid genomen van onze secretaris Leo van Klaveren die na ruim zeven jaar is benoemd tot coördinator van het Jachthuis. Het bestuur is dankbaar voor zijn inzet en bijdrage. Zijn ervaring en kennis van het Jachthuis zal daarbij goed van pas komen. Onze verenging is van oudsher allergisch geweest voor bureaucratie. Sinds 1948 hebben we gewerkt zonder samenwerkingsovereenkomst, reglementen, VOG’s en vrijwilligersovereenkomst. Dat ging goed en niemand die over de statuten begon of de procedure. Wie dat wel deed zat bij de verkeerde club.

Doordat de tijden veranderen en er verplichtingen zijn moet je een aantal zaken regelen. Dat is nu zover en het is klaar. Wat echter nog op een oplossing vraagt is het eindeloos rondmailen door sommigen met zaken waarvan men vindt dat het anders moet of niet bevalt. Dat is inefficiënt en kan ook nog ergernis bij anderen opleveren. Daar gaan we mee stoppen. Het moet geen hobby worden.

Heb je iets? Dan pak je de telefoon. Dat hebben we ook in de ALV besproken en je zult zien dat het werkt.

Als vereniging moet je jaarlijks een algemene ledenvergadering houden. Dat was een uitdaging in Corona tijd en met enige creativiteit hebben de Coördinatoren dit opgelost door leden te vertegenwoordigen. Het bestuur heeft de afgelopen maanden de concept samenwerkingsovereenkomst met het Park gepubliceerd en een concept Huishoudelijk Reglement in de vorm van een collectieve vrijwilligersovereenkomst. Daar werden vanuit de ALV goede vragen over gesteld en constructieve opmerkingen over gemaakt.

Ook werd gevraagd om meer transparantie bij de benoeming van bestuursleden. Het bestuur gaat daarmee aan de slag.

Hoe ziet de toekomst eruit? Samen gaan we het redden en dat geldt ook voor het Park.

De investering die door iedereen gedaan is qua inzet, creativiteit en oplossingsgericht werken is van grote waarde en een solide basis om leuk vrijwilligerswerk te doen in een prachtige omgeving.